Laseroterapia wysokoenergetyczna w leczeniu ścięgna zginacza powierzchownego u konia – drugie studium przypadku

Jednym z najczęściej występujących schorzeń ortopedycznych u koni są urazy ścięgien i więzadeł kończyn piersiowych, a w szczególności ścięgna mięśnia zginacza palca powierzchownego (SDFT). Schorzenie to najczęściej diagnozowane jest u koni wyścigowych i skaczących przez przeszkody.

Dane pacjenta:

Gatunek: koń
Płeć: wałach
Wiek: 11 lat
Rasa: szlachetna półkrew
Maść: gniada
Skaczący przez przeszkody

Historia choroby

W połowie długości śródręcza kończyny piersiowej lewej po stronie dłoniowej widoczny był niewielki obrzęk. W badaniu palpacyjnym stwierdzono podniesioną ciepłotę powierzchni skóry w miejscu obrzęku. W badaniu konia w ruchu nie stwierdzono kulawizny. Badanie ultrasonograficzne wykazało uszkodzenie ścięgna mięśnia zginacza powierzchownego palca w strefie B śródręcza. Typ uszkodzenia: zogniskowany, stopień uszkodzenia wg. Genovese: 2, wielkość uszkodzenia: 26%.

Sposób leczenia

Konia poddano 10-dniowej doustnej kuracji przeciwzapalnej. Zastosowano hydroterapię w postaci masaży zimną wodą (2 x dziennie przez 20 minut), oraz kinezyterapię w postaci spacerów stępem (2 x dziennie przez 20 minut). Po ustaniu ostrej fazy zapalenia dokonano dwukrotnej (w odstępie 1 m-ca) iniekcji kwasu hialuronowego w miejsce uszkodzenia (pod kontrolą USG).

Laseroterapia wysokoenergetyczna

Laseroterapia wysokoenergetyczna została wdrożona po 3 miesiącach od uszkodzenia ścięgna. Zabiegi przeprowadzono za pomocą aparatu do laseroterapii wysokoenergetycznej Polaris HP S polskiej firmy produkcyjnej „Astar”.

Laseroterapia wysokoenergetyczna – parametry zabiegu

• Długość fali: 808nm i 980nm
• Dawka energii: 15 J/cm²
• Moc: 4 W
• Częstotliwość: 1000 Hz
• Impuls: Prostokątny
• Wypełnienie: 65%
• Powierzchnia naświetlania: 100 cm²
• Energia zabiegu:1500 J
• Czas jednego zabiegu: 9 minut 37 sekund
• Metoda zabiegu: kontaktowa

Wiązkę lasera aplikowano na obszar całego ścięgna mięśnia zginacza palca powierzchownego przebiegającego w rejonie śródręcza kończyny piersiowej lewej. Wykonano 4 sesje terapeutyczne w 24-godzinnych odstępach, 3 sesje terapeutyczne w 48-godzinnych odstępach i 5 sesji terapeutycznych w 96-godzinnych odstępach. W trakcie laseroterapii wprowadzono do rehabilitacji ruchowej kłus (pod siodłem) na twardym podłożu. Długość kłusa stopniowo wydłużano od 2 do 5 minut 2x dziennie.

Laseroterapia wysokoenergetyczna – efekty

Podczas laseroterapii wysokoenergetycznej przeprowadzono 3 kontrole ultrasonograficzne procesu gojenia się ścięgna. Za każdym razem obserwowano postęp w regeneracji uszkodzenia. Uszkodzenie było bardziej hiperechogenne, na przekroju podłużnym widoczne były formujące się pasma tkanki kolagenowej. Po zakończeniu laseroterapii uszkodzenie było prawie niewidoczne w obrazie ultrasonograficznym.